Wężymord - skąd ta nazwa?

Wężymord - skąd ta nazwa?

Otóż wywodzi się z medycyny ludowej. Niegdyś uważany był za remedium na skutki ukąszenia węży .

Obecnie jest stosowany w kuchni pod nazwą skorzonera. Korzeń zwany jest również zimowym szparagiem. Można go przyrządzać podobnie jak rośliny korzeniowe - piec, smażyć, gotować a liście dodawać do sałatek .

Wężymord cechuje się bogactwem minerałów – takich jak potas i sód, wapń, żelazo, magnez, fosfor i chlor. Ma w sobie również prowitaminę A (beta-karoten), witaminę E i C oraz witaminy B1, B2 i PP.

Zawiera inulinę – cukier, który może być spożywany przez diabetyków. Ponadto ma właściwości prebiotyczne – wspomaga rozwój pożytecznej mikroflory w naszych jelitach. Czyli wspomaga trawienie i wzmacnia odporność .

Odwar z wężymordu ma właściwości wykrztuśne i napotne - przyda się w zbliżającym sezonie przeziębieniowym .

Roślina ta działa również moczopędnie, więc można stosować ją wspomagająco w leczeniu stanów zapalnych pęcherza.

Wężymord - nazwa brzmi bardzo srogo, lecz poratuje on, gdy poczujesz się niebogo.

Kup plakat z wężymordem

Najnowsze opisy

Poziomka

Poziomka

Poziomka - roślina niegdyś bardzo ceniona, dziś trochę zapomniana. W średniowieczu uznawana była za remedium na gorączkę, stany zapalne jamy ustnej, upławy a w połączeniu z winem za lek na ukąszenia węża. 

Roślina ta ma nie tylko smaczne owoce, ale przede wszystkim wspaniałe liście. 
Są one bogatym źródłem garbników, flawonoidów, fosforu, wapnia, kobaltu i żelaza. Zawierają też wtaminy: C, A, B1, B2, B6, E, H, PP i olejki eteryczne.
W owocach natomiast znajdują się karotenoidy, antocyjany, sole mineralne, związki cukrowe, witaminy (garść poziomek uzupełnia dzienne zapotrzebowanie na wit. C) i kwasy organiczne. Z tych ostanich istotny jest kwas salicylowy - rozjaśniający cerę, ściągający i regulujący wydzielanie sebum (jeśli nie masz wrażliwej cery możesz używać poziomek jako maseczki). 
Jeśli chodzi o spożywanie większych ilości tych owoców to nie należy się martwić o kalorie. Mają w sobie bardzo mało cukru a nawet posiadają właściwości przyśpieszające przemianę materii.
Poziomka wykazuje też działanie moczopędne, przeciwbiegunkowe oraz wzmacniające. Pomaga rownież w leczeniu kamicy nerkowej, dny moczanowej.
W ziołolecznictwie najczęściej stosuje się liście poziomki w formie naparu.
W kuchni stosuje się owoce (czasem też liście) jako dodatek do dziczyzny. Można z niej robić konfitury, wina, lody lub dodawać do sałatek. Są dość trudne w obróbce (łatwo gorzknieją), więc osobiście najbardziej polecam na surowo - prosto z krzaczka.
Poziomka - zna ją dobrze ten, 
co po lesie często się błąka. 
Dobrze, by większe grono ją poznało
 i w jej właściwościach się rozlubowało.
Miodunka

Miodunka

Swykołka, mioduszka, płucnik i suchotnik to inne nazwy miodunki plamistej - rośliny powszechnie występującej w ogródkach.
Jej liście i kwiaty są źrodłem witamin z grupy B oraz A, C i E.

W skład miodunki plamistej wchodzą krzemionka, saponiny, garbniki, kwas rozmarynowy, alantoinę, sole mineralne, glikopeptydy, flawonoidy oraz związki śluzowe.

Związki te mają szerokie działanie w fitoterapii i kosmetyce. Wykazują działanie przeciwbakteryjne, moczopędne, napotne, ściągające, wykrztuśne, przeciwzakrzepowe, antyoksydacyjne, przeciwzapalne, przeciwkaszlowe i detoksykujące.
Najczęściej wykorzystywana jest w leczeniu problemów z układem oddechowym (nawet astmy i mukowiscydozy), układem trawiennym (zakażenia Helikobakter Pylori), moczowym (wspomaga leczenie kamicy nerkowe) a także na poprawę odporności oraz kondycji skóry, włosów i paznokci. Prowadzone są nawet badania nad działaniem preparatów z miodunki na choroby takie jak Alzheimer i Parkinson.

Miodunka plamista występuje pod postacią suszu, maceratu, tabletkek, kapsułek, nalewek, kropli, szamponów i odżywek do włosów, maści i tabletki do ssania.

Napary miodunki wspaniałe sprawdzą się teraz, w trudnym okresie infekcji górnych dróg oddechowych i spadku odporności.

Miodunka - roślina niepozorna a działa ciału cuda.
Zaparz ją jesienią, a grypę ominąć Ci się uda.

Kup plakat z miodunką

Wężymord - skąd ta nazwa?

Wężymord - skąd ta nazwa?

Otóż wywodzi się z medycyny ludowej. Niegdyś uważany był za remedium na skutki ukąszenia węży .

Obecnie jest stosowany w kuchni pod nazwą skorzonera. Korzeń zwany jest również zimowym szparagiem. Można go przyrządzać podobnie jak rośliny korzeniowe - piec, smażyć, gotować a liście dodawać do sałatek .

Wężymord cechuje się bogactwem minerałów – takich jak potas i sód, wapń, żelazo, magnez, fosfor i chlor. Ma w sobie również prowitaminę A (beta-karoten), witaminę E i C oraz witaminy B1, B2 i PP.

Zawiera inulinę – cukier, który może być spożywany przez diabetyków. Ponadto ma właściwości prebiotyczne – wspomaga rozwój pożytecznej mikroflory w naszych jelitach. Czyli wspomaga trawienie i wzmacnia odporność .

Odwar z wężymordu ma właściwości wykrztuśne i napotne - przyda się w zbliżającym sezonie przeziębieniowym .

Roślina ta działa również moczopędnie, więc można stosować ją wspomagająco w leczeniu stanów zapalnych pęcherza.

Wężymord - nazwa brzmi bardzo srogo, lecz poratuje on, gdy poczujesz się niebogo.

Kup plakat z wężymordem